Śnieg, mróz czyli zima w pełni :-)

Witam serdecznie :-)
Ostatnio pisałam, że szaro, buro, a teraz mamy prawdziwą zimę. Śniegu może nie jest tak dużo, ale świat wygląda od razu inaczej, mróz także całkiem całkiem, np. u nas dzisiaj rano -12 st C. Jak siedzę w domu, przy ciepłym kominku to nawet mi się podoba, inaczej jest gdy trzeba wyjść na zewnątrz, ale co tam, jest ślicznie. Tym bardziej, że moje wystawienie nosa na zewnątrz przyniosło mi takie znalezisko:

Ledwo widoczne, w śniegu leżało, no musiałam podnieść, lekko ze śniegu otrzepać:

i mam, piękny, frywolny wisior. Czyli parafrazując słowa poety: "w moim magicznym ogrodzie, wszystko się zdarzyć może :-)"

Oczywiście, aż tak dobrze nie ma i jest to moja praca, zainspirowana kolorami i kształtami kreślonymi przez zimowy mróz. Wisior to donut z magnezytu przywieziony przeze mnie z wycieczki w Góry Świętokrzyskie i delikatna klasyka frywolitki - kółko, łuczek itd. Muszę się Wam przyznać, że ten najprostszy wzór jest chyba moim ulubionym, a połączenie z tego typu kamieniem zawsze się sprawdza (podobny pokazywałam TUTAJ i już go oczywiście dawno nie mam, bo został mi prawie z szyi zdjęty :-)

Śniegiem, mrozem i ogólnie śnieżnymi kolorami zainspirowało się ostatnio wiele blogerów, więc dołączam swoją pracę na wyzwanie na blogu DIY - symfonia bieli - biżuteria LINK

a także do Reni, do jej nowego cyklu "polszczyzna w rękodziele" gdzie w styczniu mamy - MRÓZ

oraz oczywiście do cyklu "Kochamy frywolitkę" gdzie w tym miesiącu używamy kamieni, koralików  i innych guzików LINK:

Już po napisaniu posta zauważyłam, że kolczyki na zdjęciu banera "kocham frywolitkę" to także ten sam wzór, więc napisałam prawdę, że uwielbiam :-)

Dobrze się ustawiłam z tymi trzema wyzwaniami do jednej pracy, ale zapewniam Was, że nie próżnuję w temacie frywolitki i na pewno coś jeszcze powstanie.

Na koniec ostatnie zdjęcie "śnieżnego wisiora", mam nadzieję, że nie potwora :-)

a teraz już pozdrawiam wszystkich zaglądających bardzo serdecznie, dziękuję za przemiłe komentarze pod poprzednimi postami i mówię do zobaczenia

Justyna

P.S.
Zadecydowałam, że wisior spełni jeszcze jedną rolę i będzie częścią aukcji charytatywnej dla Lili, córki naszej blogowej koleżanki Reni (LINK ze szczegółami), a możecie go wylicytować TUTAJ (tylko dajcie nam chwilę, żeby go wrzucić).
Serdecznie zachęcam, zwłaszcza teraz kiedy to odświeżamy naszą hojność w czasie Wielkiej Orkiestry :-)