Srebrna szarość :-)

Witam!
O czym będzie dzisiejszy post to można się oczywiście zorientować po tytule :-) i tak będzie, ale na początek muszę, no po prostu muszę, Danusiu wybacz, podziękować wszystkim którzy oglądnęli mój  Reniferowy Band i tak mile o nim pisali. Wielki dzięki, te komentarze są wręcz entuzjastyczne. Dziękują także artyści i obiecują zagrać jakiś dodatkowy koncert, gdzie blogowicze będą mieli zniżki na bilety, a może nawet wejście gratis :-))))
A teraz wracam do tematu. Danusia w swojej kolorystyczne zabawie, w której tak chętnie uczestniczymy, na miesiąc grudzień wyznaczyła kolor szaro-srebrny. Bardzo mi ten kolor odpowiadał i szczerze mówiąc coś takiego obstawiałam. A dlaczego odpowiadał, bo bardzo lubię te kolory i szary i srebrny. W szarości mam wiele ubrań, uważam go za pasujący właściwie na każdą okazję i dobrze się w nim (choć raczej tych ciemniejszych wersjach) czuję. Srebro zdecydowanie przeważa nad złotem w mojej biżuterii. Szarości bardzo dobrze prezentują się także we wnętrzach i to zarówno domowych, jak i w przestrzeni publicznej.
Na zadany temat powstał komplet szaro-srebrny, który składa się z kolczyków według zmodyfikowanego wzoru Coriny Meyfeldt. Te kolczyki były już gotowe dość dawno, ale chciałam dorobić coś jeszcze i powstała bardzo prosta bransoletka z rzemyków szaro-czarnych (miało być nie mniej niż 50% więc będzie). Do bransoletki dodałam frywolitkowe zawieszki, z których jedna to taki malutki aniołek. To tak, żeby nie obyło się bez elementu świątecznego. Początkowo miały być frywolitkowe "charmsy", ale jakoś w całości mi się to nie komponowało i zostały tylko zawieszki.
Czasu mało, więc koniec gadania, już pokazuję:

I jeszcze takie zdjęcia zrobiłam:

Na tym dzisiaj zakończę. Jestem z siebie dumna, że mimo świątecznego zabiegania udało mi się zrobić, a raczej skończyć te szare drobiazgi. To jeszcze baner do danusinego grudnia:

Pozdrawiam serdecznie wszystkich, dziękuję że zaglądacie i do zobaczenia. Z mojej strony to zobaczenie będzie pewnie już bardziej w Święta i po, ale będę nadrabiać.

Justyna