Trzeba ćwiczyć :-)

Witam!
Dzisiaj na koniec już mocno jesiennego dnia (brr jak zimno) chciałam Wam pokazać pudełko, które zrobiłam na naszą naukę decu. Mamy już lekcję 8, a w niej postarzania ciąg dalszy, czyli patynowanie i cieniowanie, gdyby ktoś chciał dokładniej poczytać to zapraszam TUTAJ.
Było tak: kiedyś ktoś w pracy, chyba nawet Szef, przyniósł pudełko ciastek, dobre były i szybko zniknęły, ale zostało pudełko. Takie zwykłe w drewnianym kolorze zrobione z forniru (takie cienkie, co to mi trochę łyko przypominało), ale z pokrywką. Nie mogło trafić do kosza, więc się nim zaopiekowałam i teraz dostało swoją szansę. Postanowiłam postarzyć go kilkoma sposobami, bo czułam pewien niedosyt w poprzednim miesiącu (7 lekcja TUTAJ). To znaczy, że nie zdążyłam spróbować wielu sposobów pokazanych przez Renię.
Powstało, co powstało, a efekty poniżej :-) do zdjęć wykorzystałam ostatnie ciepłe dni jesieni. To na początek moja duma, czyli rozplenica:

Ale miało być o pudełku :-) Na pokrywkę nakleiłam serwetkę, brzegi otrzymały patynowanie (mam nadzieję, że widać),  a potem na całość jeszcze spękania dwuskładnikowe. Do ich wypełnienia użyłam porporiny, ale tutaj nie do końca trafiłam, bo miałam złotą i wyszło za "złoto" więc próbowałam przyciemnić wypełnienie bitumem, co nie do końca się udało, ale za to spękania są bardzo delikatne:

a i jeszcze całość spryskałam/pokropkowałam brązową farbą (jak szaleć, to szaleć):

Dolną część pomalowałam na brązowo, już bez żadnego naklejania, ale trochę ją przetarłam, żeby było widać słoje i całość popryskałam jasną farbą:

Z efektu jestem zadowolona. Niestety zapomniałam zrobić zdjęcia przed, ale zapewniam Was różnica jest spora. Skoro nalegacie, to jeszcze jakieś zdjęcia się znajdą :-)

Pudełko wędruje na 8 lekcję nauki decu, proszę bardzo jeszcze baner:

Zanim się dzisiaj pożegnam muszę jeszcze z tego miejsca bardzo serdecznie podziękować Ani, od której dostałam paczkę z przepięknymi serwetkami (Ania pisała o swoim szczęściu TUTAJ). Bardzo Ci Aniu dziękuję. I wiecie tak sobie myślę, że ten blogowy świat chyba dobiera tzw "dobre dusze". Nic już więcej nie napiszę, ale jestem pewna że się ze mną zgadzacie. 

Na tym kończę, dziękuję za tak miłe komentarze pod poprzednimi postami, a teraz już się żegnam, może coś jeszcze wysupłam, bo pracuję na patchworkową frywolitką (temat TUTAJ)

pozdrawiam serdecznie

Justyna

P.S. Może jeszcze uda mi się spróbować cieniowania :-)